Djeca od svojih baka i deka dobijaju mnogo pozitivnih uticaja, a naučna istraživanja pokazuju da baka po majci često ima značajniju i važniju ulogu u životu unučadi u odnosu na baku po ocu.
U pravilu, djeca nisu jednako bliska sa svim bakama i dekama. Studija Univerziteta u Mičigenu otkriva da su djeca emocionalno bliža bakama po majci, provode s njima više vremena i dobijaju više pažnje i podrške nego od baka po ocu.
Najčešći redosled bliskosti dece prema bakama i dekama je: baka po majci, deda po majci, zatim baka po ocu, i na kraju deda po ocu. Naravno, postoje i izuzeci. Razlike u bliskosti često zavise od odnosa između roditelja i bake, kao i od toga ko se najviše brine o detetu. Takođe, odnosi između žene i njene svekrve – dakle bake po ocu – mogu biti složeniji, što može uticati na kvalitet veze bake i dede sa unucima.
Ako postoji slabiji odnos između svekrve i snahe, verovatnoća za bliskost između deteta i bake po ocu može biti manja. Pored ovoga, na kvalitet odnosa utiču i drugi faktori, kao što su geografska udaljenost, radni status bake i deke, njihovo zdravstveno stanje, finansijska situacija, kao i ličnost bake i dede.
Još jedan značajan faktor je broj unučadi koje baka i deda imaju – oni sa velikim brojem unuka možda neće moći jednako da se posvete svakom od njih. Bliskost prema bakama i dekama po majci često počinje od ranog doba jer se one češće pozivaju u porodilište.
Takođe, baka po majci je često prisutnija u prvim mesecima nakon rođenja deteta, što olakšava stvaranje čvrste veze sa unukom. Bake i deke koji uspostave dobar odnos sa unucima u ranom uzrastu češće su uključeni u brigu i druge aktivnosti vezane za unuke, što dodatno jača njihovu međusobnu povezanost i čini je dugotrajnijom.
